Θεσσαλονίκη
Μυρωδιά καπνού από σόμπες ή τζάκια
Ήχοι από παλιά λαϊκά
Ένα ταβερνάκι
Εμείς που έχουμε πολλά να πούμε αλλά λίγο χρόνο
Πιανόμαστε από το χέρι και
Μπαίνουμε μέσα
Η πρώτη γουλιά για να προσανατολιστώ στον χρόνο
Η δεύτερη για να ξεχάσω αυτό που μόλις κατάλαβα
Από την τρίτη και μετά απλώς σ’ αγαπώ
–όσο προλαβαίνω.
Πώς να περιγράψεις μια πόλη τον Ιούνιο;
Μπαλκόνια που γειτνιάζουν και γεωμετρία άγνωστη
Μάτια που κοιτάζουν σε οθόνη αντί σε άλλα μάτια
Ερήμην και εκ μέρους, δια ζώσης και εξ αποστάσεως
συν-υπάρξεις.
Μυρωδιά από παιδικό σαμπουάν και φιδάκι για τα
κουνούπια
Ήχοι από κατσαρολικά και αυτοκίνητα
Βρισιές στα παιδικά παιχνίδια
Σβηστά φώτα μέσα αναμμένα φώτα έξω
Μια μέρα που δε λέει να τελειώσει –
ή μάλλον
κάτι διάχυτες
αισθήσεις χωρίς ελπίδα να συγκεντρωθούμε.
Πώς να περιγράψεις πια μια πόλη τον Ιούνιο;
Γιασεμιά, συναυλίες και έρωτες σπανίζουν
Το φεγγάρι φαίνεται μόνο από το πίσω μπαλκόνι και τα
αστέρια θαμπά
Η θάλασσα είναι μακριά ή άσχημη –μα
δεν είναι αυτά το πρόβλημα.
Είναι που μου τελειώνουν οι λέξεις,
ή μάλλον
είναι που
στέρεψε η ομορφιά στις λέξεις,
ή μάλλον
είναι που
δεν έχει πια χώρο για τέτοια η ζωή μας.
Πώς να περιγράψεις μια πόλη τον Ιούνιο;
Ίσως αν ανεβάσεις μια φωτογραφία στο ίνσταγκραμ…
